Isa van Lier wil met haar kleurrijke installaties en keramische sculpturen “een speeltuin creëren waarin je net als een kind de tijd vergeet”. “Ik maak met mijn kunst vormen en werelden die voor iedereen te begrijpen zijn”, zegt Isa. “Het gaat om een universele taal die los staat van een specifieke tijd of cultuur.” Dus of je nou uit Japan, Afrika, Nederland komt of van tweeduizend jaar geleden: dat maakt niet uit.
In 2020 werkte ze nachtenlang aan haar afstudeerexpositie, Zen Supermarket, voor de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, een bijzondere installatie waarin Isa de balans zocht tussen een stenen Zentuin en de overdadigheid van een supermarkt vol producten. “Het was een combinatie van overvloed van allerlei drukke kleuren en rust”, legt Isa uit. Haar afstudeerproject viel in 2020 al in de prijzen: van de Jan Roëde Stichting kreeg zij het Certificate of Excellence en een geldbedrag van 1.000 euro. Dat haar werk ook de aandacht van de juryleden van de Piket Kunstprijzen heeft getrokken, vindt Isa geweldig. “De jury kwam langs op mijn atelier in Den Haag. Ik stond op het punt om met mijn atelier te verhuizen naar Zaandam, maar heb dat kunnen uitstellen. Je ziet de magie pas echt als je in iemands atelier staat”, zegt Isa. “Dat ik genomineerd ben is echt een leuke verrassing.” Mocht zij de prijs in de categorie Schilderkunst winnen, dan weet ze al precies waar een deel van de 8.000 euro naartoe gaat. “Een oven om keramiek in te bakken.”
Kunst voor iedereen
Momenteel heeft Isa een residency bij het HEM in Zaandam waar zij in haar tijdelijke atelier werkt aan nieuwe kunst. “Ik maak kleurrijk, vrolijk werk dat toegankelijk is. Veel mensen zijn al druk in hun hoofd, daarom is het fijn als zij bij mijn werk tot rust kunnen komen”, vertelt Isa, die nog altijd in Den Haag woont. Vaak maakt de kunstenares hele ‘kunstfamilies’. “Samen vormen al die kleine keramische vormen één groot kunstwerk. Veel mensen voelen zich verbonden met een klein, schattig object en daar speel ik mee.”
In 2019 woonde zij enkele maanden in Japan. Daar deed Isa meer onderzoek naar het het begrip kawaii dat ‘schattig’ betekent in het Japans. “Elk logo heeft daar een schattig gezichtje. Je ziet zelfs zakenmannen met rugzakken waaraan een schattig poppetje bungelt.” Het idee van de grabbelton is daarom een regelmatig terugkerend onderdeel geworden bij exposities van Isa. In een grote sculptuur van hout met een gat erin stopt Isa veel kleine, ingepakte sculpturen. Voor 5 euro kan iedereen een eigen sculptuur grabbelen. “Of ik nou een werk verkoop voor 1.000 euro of voor 5 euro vanuit de Grabbelton: ik krijg er energie van als ik iemand blij kan maken met een klein kunstwerk.” Ze schat dat er inmiddels al zo’n tweehonderd mini-sculptuurtjes van haar hand bij mensen thuis staan. “En die zijn allemaal uniek.”
‘Ik maak elke dag een nieuw werk’
Isa is blij dat zij zich na een drukke periode vol exposities kan opsluiten in haar atelier. “Sinds mijn afstuderen heb ik non-stop gewerkt. Ik was een soort kunstfabriek.” Een pas op de plaats is welkom. “Ik kan me nu opladen voor nieuwe exposities en maak eigenlijk elke dag wel een nieuw werk.” Voor begin mei 2022 staat er een groot project in Friesland op de planning. Daar kan ze nog niet veel over vertellen, maar Isa maakt speciaal hiervoor nieuw werk. Ook staan er een aantal projecten op stapel met galerie Fleur & Wouter in Amsterdam. Isa prijst zich gelukkig met haar drukke agenda.
Het creatieve heeft Isa niet van een vreemde. “Mijn moeder heeft ook aan de Kunstacademie gestudeerd en maakt grote muurschilderingen op lelijke flatgebouwen. Mijn vader is timmerman en maakt samen met mij houten sokkels voor mijn werk.” De kunstenares groeide op in Amsterdam Noord op een woonboot. “Een kleurrijke boot en sinds ik mijn eigen kleren mag uitzoeken, draag ik al alle kleuren van de regenboog.” Veel van haar inspiratie haalt Isa uit alledaagse dingen. “Ik kan bijvoorbeeld geïnspireerd raken door een gebakje of gerecht. Veel van mijn vormen en ideeën borrelen ook onbewust op.”
Met haar kunst wil Isa “de wereld mooier maken”. Ze hoopt in de toekomst op nog meer plekken kunst te kunnen maken. “Of het nou IJsland of India is. Ik zou het geweldig vinden om op meer plekken residencies te doen en te exposeren”, besluit de kunstenares.
Foto bovenaan artikel: Hessel Waalewijn
Foto’s slideshow: Matthijs Immink
Tekst: Tanja Verkaik
