Winnaars 2017

Meer weten? http://www.piketkunstprijzen.nl/julien-guettab

Schilderkunst 2017: Julien Guettab (1992)

Vanaf het eerste moment was de jury betoverd door de kleine, intieme aquarellen en tekeningen van deze kunstenaar. Het werk is dromerig en nauwkeurig, haast meditatief en toch expliciet. Geïnspireerd door boeken lijkt Julien te werken aan een geheel eigen encyclopedie. Maar waar encyclopedieën een onderwerp toelichten en duiden, roept deze soms zelfs cryptische verzameling beelden eerder vragen op. In plaats van aansluiting te zoeken bij gangbare trends of stijlen in de hedendaagse kunst, kijkt Julien naar binnen en schotelt de kijker een persoonlijke blik op zijn innerlijke wereld voor. Hiermee geeft hij vorm aan zijn herinneringen, angsten en fantasieën en zet de kijker aan tot associëren en fantaseren. Zijn persoonlijke signatuur, gedrevenheid en productiviteit doen sterk vermoeden dat Julien niets anders zou kunnen en willen maken dan dit tere en tegelijkertijd krachtige werk.

Meer weten? http://www.piketkunstprijzen.nl/astrid-boons

Dans 2017: Astrid Boons (1988)

Astrid Boons heeft als danseres een staat van dienst opgebouwd en danste o.a. bij NDT 2 en de GöteborgsOperans Danskompani. De afgelopen jaren is zij zich ook gaan richten op choreografie. In deze hoedanigheid werd zij genomineerd voor de Piket Kunstprijzen. In 2016 kwam Astrid terug naar Nederland en maakte zij veel indruk met het duet Rhizoma. Voor een beginnend choreograaf toont zij een ongewone rijpheid: Astrid legt een sterke intensiteit in haar werk en heeft een subtiel gevoel voor dosering waardoor ze de spanning tot aan het eind toe weet te behouden. Het is bijzonder dat zij in haar vroege carrière als choreograaf deze delicate kwaliteiten al zo heeft ontwikkeld.

Meer weten? http://www.piketkunstprijzen.nl/bram-suijker-2

Toneel 2017: Bram Suijker (1989)

Bram is een acteur die zich voortdurend weet te ontwikkelen. Hij heeft de jury dit jaar overtuigd met zijn rol in het toneelstuk De Verzamelde Werken van Shakespeare (ingekort). Daarin laat hij veel verschillende kanten van zichzelf zien. Hij is vanaf het eerste moment volop aanwezig en neemt het publiek mee, maar hij kan ook goed doseren. Hij is geloofwaardig en weet ontroering en humor tijdens een voorstelling over te brengen op het publiek. Bram kan zichzelf heel goed transformeren; hij weet hoe hij zijn stem en lichaam moet inzetten en overtuigt daarmee in zijn rollen. Het spelplezier straalt er ook vanaf. Hij is het afgelopen jaar zo gegroeid dat hij als acteur een voorstelling kan dragen. De jury ziet dat hij zelfstandiger en meer volwassen is geworden. Hij heeft zich inmiddels al meerdere jaren verbonden aan Het Nationale Theater en daarmee aan Den Haag.

Meer weten? http://www.rabarber.net/

Juryprijs 2017: Rebecca van Leeuwen (1952)

Rebecca van Leeuwen heeft als oprichter, regisseur, docent en directeur van Jeugdtheaterschool Rabarber al jaren grote invloed op veel kinderen en jongeren in Den Haag. Met ongebreidelde energie en passie draagt ze de magie van theater over op een jong publiek. Ze begon Rabarber in 1985 en bouwde het uit tot een begrip in Den Haag en een van de grootste (jeugd)theaterscholen in Nederland. Ook de Piket Kunstprijzen kennen de invloed van Rabarber: David Geysen (vakjurylid toneel), Jos Nargy (genomineerde toneel 2015) en Karel van Laere (winnaar toneel 2014) hebben lessen gevolgd. Rabarber vervult als springplank voor professioneel theatertalent een belangrijke rol, maar is onder de bevlogen leiding van Van Leeuwen ook uitgegroeid tot een onmisbare plek voor jeugdtheater en amateurkunst in Den Haag. In dit theaterhuis kunnen kinderen met veel plezier al spelend zichzelf en hun talent ontwikkelen.

“Talent, wat is het en past het in een doosje?”

Met deze prangende vraag openden de winnaars van de Piket Kunstprijzen 2016 de avond van de uitreiking van 2017. In hun speciaal voor de avond gemaakte performance ‘De Rode Kamer van de Verwachting’, stelden Debbie Young, Alice Godfrey en Kaatje Kooij de zelftwijfel van de jonge kunstenaar aan de orde.

Speciale performance winnaars 2016

De vierde uitreiking van de Piket Kunstprijzen begon maandag 27 november met een met gouden glitters bedekte Kaatje Kooij (winnaar toneel 2016) die op haast machinale wijze de diverse definities van talent probeerde te duiden in haar monoloog voor ‘De Rode Kamer’. Wat is talent? Waar komt het vandaan en wat betekent het? Hoe voelt het als buitenstaanders die stempel op je drukken? Kooij besloot haar monoloog in de door Debbie Young (winnaar schilderkunst 2016) ontworpen ‘rode kamer’ van gezeefdrukte doeken. Young zelf hield de projector vast die beelden van Alice Godfrey (winnaar dans 2016) liet zien, dansend in een kostuum van papiermaché dat ook haar gezicht bedekte.

Divers pluimage
Louise de Blécourt, directeur van de Stichting mr F.H. Piket, merkte op dat veel scheidslijnen tussen disciplines in de kunst niet meer bestaan. “Dit zagen we net in ‘De Rode Kamer van de Verwachting’. Grenzen zijn niet altijd even duidelijk en zo hoort het in het creatieve vak ook!” De genomineerden van dit jaar zijn van divers pluimage: zo kwamen theatermakers, dansers maar ook choreografen en schilders die met videokunst werkten dit jaar in aanmerking voor de Piket Kunstprijzen.

Samenwerking We Are Public
Een samensmelting was ook te zien in de samenwerking die de Piket Kunstprijzen is aangegaan met cultuurplatform We Are Public, dat elke maand een cultuuragenda samenstelt en een abonnement op kunst bij hoort. Daarin worden vanaf nu ook de genomineerden van de Piket Kunstprijzen opgenomen. De Piket Kunstprijzen en Cultuurplatform We Are Public geven elkaar aandacht en stimuleren jonge kunstenaars door over hen te publiceren. Cultuurplatform We Are Public zit inmiddels in meerdere steden en ook onze genomineerden exposeren en treden op in vele plaatsen.

Winnaars 2017

Schilderkunst: Julien Guettab
Julien Guettab: “Ongelofelijk! We zijn allemaal zo anders en dat maakt het moeilijk om een keuze te maken, maar ook mooi dat we met elkaar genomineerd waren. Ik wil komende tijd exposities doen in Den Haag en daarbuiten, maar Den Haag is mijn basis. Zo ga ik hier o.a. een expositie doen met de winnaar van vorig jaar, Debbie Young, in Billy Town. Ooit wil ik ook solo-tentoonstellingen maken, maar voor nu is dat misschien nog te vroeg. Ik ontmoet graag andere kunstenaars en ik vind de samenwerking nu ook heel fijn. Het kunstenaarsschap is moeilijk. Als je studeert, weet je niet of er iets van terecht gaat komen. Er is onzekerheid, maar het winnen van deze prijs is een bewijs naar mezelf toe, maar ook naar bijvoorbeeld mijn ouders, dat ik hiermee de juiste weg gekozen heb.”

Dans: Astrid Boons
Astrid Boons: “Het is zo’n steun en waardering. Het is echt een erkenning voor mijn werk. Als danseres dans je het werk van iemand anders. Je bent uiteraard jezelf, maar als choreograaf voelt het alsof ik twee keer mezelf ben. Je kunt niet meer van mij, Astrid Boons, hebben dan bij dit. Ik doe nu wat ik wil, dit is mijn passie. En die passie is beloond. Toen ze bij het punt van de bekendmaking kwamen, werd ik erg zenuwachtig. Daarvoor viel het wel mee. Ik had het niet verwacht en toen ze mijn naam zeiden dacht ik echt: ‘Oh wow!’”

Toneel: Bram Suijker
Bram Suijker: “Het is helemaal te gek. Ik had dit niet verwacht en het is echt een eer. De Piket Kunstprijzen is een nog jonge prijs, maar met de jaren groeit de prestige ervan. Ik ben meneer Piket heel dankbaar dat hij deze prijs heeft opgezet en dat ik een klein stukje van zijn erfenis mag krijgen. Ik merk dat daar ook een verantwoordelijkheid aan vast zit. Ik moet iets doen en mezelf blijven ontwikkelen. Ik ben altijd bereid om te leren; groei moet blijven en ik wil niet denken dat ik er wel ben. Ik ben afgelopen jaar ouder geworden, volwassener en ook meer geëngageerd. Dat stukje volwassenheid vertaalt zich ook naar mijn spel, dat voel ik zelf ook. Maar dat gevoel wordt met deze prijs wel echt ook bevestigd.”

Juryprijs: Rebecca van Leeuwen
De Juryprijs ging dit jaar naar Rebecca van Leeuwen. Zij werd door juryvoorzitter Noël Fischer beschreven als “een fenomeen in Den Haag die een huis van theater heeft gebouwd in de stad.” Als directeur van de Haagse jeugdtheaterschool zorgde ze ervoor dat veel talent doorstroomt en belandt op landelijke podia. Ze was blij verrast: “Het is voor het eerst in 35 jaar dat ik niet wist wat er ging gebeuren. We waren bijna niet gekomen omdat we de volgende dag al vroeg een Sinterklaasvoorstelling hebben. Ik hoop dat Rabarber nog heel lang in Den Haag kan blijven bestaan”, besloot ze haar dankwoord.

‘Het beeldje is natuurlijk ook een grap’
Florentijn Hofman, die dit jaar de award ontwierp en ze ook uitreikte, kwam precies zoals het beeldje gekleed: in rokkostuum. Daarmee mocht hij al eens op bezoek bij de koning en koningin, vertelde hij, maar hij had er wel sneakers onder aangetrokken. “Máxima vond het wel leuk dat ik met sportschoenen kwam, Beatrix vond het gewaagd”, grapte hij. De award is voor hem niet alleen een knipoog naar de tegenwoordige beeldtaal met likes (duimpjes), maar ook zijn boodschap aan de jonge kunstenaars: goed gedaan! “Het beeldje is natuurlijk ook een grap. Het lijkt op brons maar dat is het niet, dat is het leven ook.”

Fotografie: Janneke van Beek