Debbie Youngs werken kennen zowel een letterlijke als figuurlijke gelaagdheid, waarbij elke laag de vorige relativeert of deels aan het oog onttrekt: zoals je in een vervallen huis de geschiedenis van alle voorgaande bewoners in de verschillende lagen behang zou kunnen aantreffen. Ze werkt met een geslaagde combinatie van realistisch geschilderde elementen, foto’s, gips, wonderlijke figuurtjes van klei en lagen epoxy. Het gebruik van clichébeelden en ironische elementen zorgt voor humor. Haar diverse presentatievormen pakken tegen de verwachting goed uit. Soms gaan de werken op in een getransformeerde ruimte, soms zijn het individuele objecten aan een witte muur. Hiermee spoort Debbie de beschouwer aan steeds op een andere manier te kijken. Het resultaat is explosief, maar ook kwetsbaar en persoonlijk.