Poernima Gobardhan (29), one of this year’s Piket Art Prizes nominees, has been fascinated by Indian dance from a young age, especially by the classical Indian dance style Bharata Natyam. She not only dances and creates, but has also been conducting her own dancing school in the The Hague Laakkwartier since she was fifteen.
Poernima Gobardhan (29), een van de genomineerden voor de Piket Kunstprijzen van dit jaar, werd al op jonge leeftijd gegrepen door de Indiase dans en dan met name de klassieke Indiase dansstijl Bharata Natyam. Ze creëert, danst en heeft ook nog sinds haar vijftiende een eigen dansschool in het Haagse Laakkwartier.
Opleidingen
2018 Staatsexamen Bharata Natyam Karnataka
2014 – 2015 MA Theaterwetenschap, Universiteit van Amsterdam
2007 Moderne Indiase dans, Ganesha Acharya Academy
2003 – 2012 Klassieke Indiase dans opleiding afgerond, Arangetram Bharata Natyam
Voorstellingen
2021 Tytum, Marta Wołowiec
2021 solo’s Mātā en Varnam, Poernima Gobardhan
2021 My Pitṛs, Poernima Gobardhan
2020 Mātā, Korzo Producties
2019 Dear Elly I Elly & Me, CaDance Festival
2018 Satyagraha, Poernima Gobardhan, Dario Fo en Zangam
2017 Margam, Pernima Gobardhan en Satish Mure Makhan
2017 Prārambha, Padmini Ravi
2016 Bharatanatyam Margam, Poernima Gobardhan
2012 Arangetram, Poernima Gobardhan
Het begin
“Na het zien van een dansvoorstelling wist ik dat ik wilde dansen. Ik begon met moderne Indiase dans. Vervolgens zag ik een Bharata Natyam voorstelling toen ik elf was en viel het kwartje: dat is wat ik moet doen.”
De toekomst
“Ik heb veel ambities voor de toekomst, maar dans creëren voor dansers vanuit een eigen signatuur met een artistiek team is mijn focus. Uiteindelijk is mijn doel om een aantal vaste en wisselende dansers bijeen te brengen. Met deze groep wil ik werken aan voorstellingen voor een breed publiek in kleine zalen in Nederland. Het artistieke team vervult een ondersteunende maar onmisbare rol in het maken van voorstellingen. De muziek is een belangrijk onderdeel en wordt speciaal hiervoor gecomponeerd. Hierbij is het publiek bekend met de kenmerken van de choreografieën en herkent zich in de voorstellingen. Daarnaast heb ik een netwerk van (samenwerking)partners en professionals waarmee ik deze voorstellingen ontwikkel in gesprek met een gemeenschap en voor een gemeenschap.”
Wat vind je van de nominatie?
“Ik was blij verrast! Dans maken doe ik om te verbinden en als mijn werk wordt opgemerkt door een jury of commissie betekent dit voor mij dat ik in mijn missie slaag. Hierdoor wordt het vuur alleen nog maar meer aangewakkerd om mijn werk voort te zetten.”
Opleidingen
2018 – 2019 Danstherapie, Codarts
2001 – 2011 Koninklijke Balletschool Antwerpen
Voorstellingen
2021 OPEN SPACE, Karine Guizzo Acts, Den Haag
2019 Finally a Sign of Life, Antonin Rioche, Den Haag
2017 Parade, NDT 1, Den Haag
2017 Scenic Route, NDT 1, Den Haag
2016 Spiritwalking, NDT 1, Den Haag
2016 Stage One, NDT 1 , Den Haag
2016 Straight Around, NDT 2, Den Haag
2015 Shearing the Wolves, NDT 2, Den Haag
2015 Symphysis, NDT 2, Den Haag
2014 Switch, NDT 2, Den Haag
2011 – 2013 Royal Ballet of Flanders
Het begin
“Mijn ouders vertellen me altijd het volgende verhaal. Toen ik op de kleuterschool zat, trok ik op een dag mijn kleren uit en begon op de tafel te dansen. Ik weet er zelf niets meer van. Ik vond het vast leuk om in het middelpunt van de belangstelling te staan of misschien was ik wel een geboren performer. Maar, ja, het werd snel duidelijk dat ik een natuurlijk gevoel voor dans had. Mijn moeder en mijn zusje gingen naar een dansschool en ik keek toe als ze in de huiskamer oefenden. Dat maakte die stem in mij wakker, de wens om te dansen. Ik was een jaar of vier toen ik mijn eerste danslessen kreeg. Ik vond het heerlijk! Het voelde zo natuurlijk om mijzelf uit te drukken met beweging. En ik weet nog heel goed dat ik ’s avonds in de huiskamer improviseerde op muziek van Mozart, de Beatles of Queen.”
De toekomst
“Het is mijn droom om te blijven leren, mijzelf te blijven ontwikkelen en het gebied van dans, de helingskunst en de wetten van de natuur te verkennen. Ik vind de dialoog tussen lichaam en geest zo fascinerend. Het is geweldig om te zien hoe je, door middel van performing en de kunst van heling en herstel, iemand tot een staat van aanwezigheid kunt brengen, waarin diegene zich verbonden voelt met zichzelf, met anderen en met het leven. Wat ik zou willen opbouwen en delen is een plek waar wij rust kunnen vinden in onze eigen aanwezigheid en ons met het leven verbonden kunnen voelen. Ik hoop stilletjes dat ik op een dag een community space in de natuur kan opzetten. Een helende plek waar wordt geleefd in harmonie met de omgeving en met een openluchtstudio waar kunstenaars, eigenlijk iedereen die nieuwsgierig is, op verkenning kunnen gaan, kunnen spelen en bewegen en kunnen uitvinden wie zij werkelijk zijn.”
Wat vind je van de nominatie?
“In eerste instantie was ik eigenlijk erg verrast, ik verwachtte het helemaal niet. Ik voel me vereerd en dankbaar voor de nominatie en voor het feit dat Frederik Hendrik Piket zo ruimhartig was om kunstenaars te steunen en dit initiatief te nemen. Het laat zien hoe belangrijk kunst is en het motiveert me om door te gaan met wat ik doe, blij en met een nederig hart.”
Opleidingen
2014 – 2018 Moderne Theaterdans, Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, Amsterdam
Voorstellingen
2021 Minimal Music Festival, Muziekgebouw, Amsterdam
2021 Goddesses, dream when they bleed, Encuentro 3 Festival, Amsterdam
2021 Solo Summer Solstice’21 Dance, De Hallen, Amsterdam
2021 Livestream We are ScreenSavers, Platform V A G E B O N D
2020 Livestream Revisiting 78h ungrowing grass: Winter Solstice edition
2020 Solo Ode to my Spine, NEXUS Festival, Amsterdam
2020 Solo Runter W, New Delhi (India)
2019 Solo performance st.One 33+3, MO Modern Art Museum, Vilnius (Litouwen)
2019 Solo performance st.One, Anima Mundi Festival, Biënnale Venetië (Italië)
2018 Solo performance Happy International Workers Day, Uzupis Art Incubator, Vilnius (Litouwen)
2017 Solo performance Rite, Moving Fire, Baltic Mythology Park, Litouwen
Het begin
“Toen ik ongeveer elf was ging ik lessen volgen bij dans- en theaterstudio Aglija in mijn toenmalige woonplaats in Litouwen. Zeven jaar later werd de studio opgeheven en omdat er in mijn stad geen andere studio’s waren, begon ik mijn eigen werk te maken en ging ik projecten en dansvoorstellingen met anderen organiseren. Ik werd ook uitgenodigd om deel te nemen aan enkele professionele producties en besloot om naar de hoofdstad te gaan om daar door te gaan met dans en theater. Ik wilde eerste actrice worden en studeerde een jaar aan de toneelacademie. Maar na dat jaar was ik tot het besef gekomen dat mijn lichaam mijn expressiemiddel is en dus stapte ik over naar de hedendaagse dans. Een jaar lang volgde ik een opleiding contemporary dance, maar ik vond de opleiding ontoereikend en bovendien waren er heel wat professionele dansers die me aanmoedigden om naar het buitenland te gaan en te proberen daar carrière te maken. En dus deed ik auditie in Amsterdam en begon mijn opleiding aan de afdeling Moderne Theaterdans aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten.”
De toekomst
“Ik droom ervan dat de dans zich verruimt. We leven in tijden van verandering, dus er is meer dan ooit behoefte aan kunst als middel wordt om te communiceren, het debat te beïnvloeden, de waarneming te stimuleren, de fantasie te voeden en de zintuigen te scherpen. Ik zie voor me hoe ik zelf die stap doe en met dans dit nieuwe, andere bewustzijn binnenbreng. Telkens als ik optreed, heb ik het gevoel bezig te zijn met een bepaald ritueel, met het vervullen van een opdracht – de taak om ruimte en tijd te transformeren en het publiek naar een ander bewustzijnsniveau te voeren. Ik geloof dat dans als middel krachtig genoeg is om dat te doen. Het lichaam liegt niet, dus je maakt jezelf kwetsbaar als je danst. Ik wou dat meer choreografen en dansers dat inzagen en zouden openstaan voor de persoonlijkheid van het danserslichaam, de transformatie van de danskunst zouden steunen en de moed zouden opbrengen om verder te gaan dan de passen en de sprongen. In de komende jaren zie ik mijzelf bezig in een format dat vergelijkbaar is met wat ik nu doe, dansen voor anderen, samenwerken en mijn eigen werk maken; die dingen voeden elkaar heel erg. Ik zou de grenzen tussen verschillende kunstvormen willen afbreken en juist willen bezien hoe we van elkaar kunnen leren. Als danser zou ik mijn techniek willen blijven ontwikkelen, maar ik zou voor een andere benadering kiezen. Ik denk aan een bewegingskwaliteit die voortkomt uit intentie en alle mogelijkheden van het lichaam aanspreekt om die te realiseren. Dat heeft ook veel te maken met innerlijke kracht. Ik hoop dat ik de boodschap van de dans kan doorgeven, een boodschap van energie die zich voortdurend vernieuwt , die toegang geeft tot kwetsbaarheid, tot kinderlijke speelsheid en fantasie en tot een duurzaam gesprek met het publiek, waarbinnen woorden overbodig zijn. Alleen adem, ogen, lijf en zweet.
Wat vind je van de nominatie?
“Een erg leuke verrassing. Ik had zoiets nooit verwacht. Ik was de hele dag in de war en probeerde te begrijpen waarom ik was uitgekozen. Daar ben ik nog steeds benieuwd naar. Toen ik het feit van mijn nominatie eenmaal had geaccepteerd, was ik erg blij. Ik voelde me gelukkig en trots, niet zozeer voor mezelf maar voor het hele dansveld. Het feit dat ik ben genomineerd, laat zien dat er nu op een open manier naar danskunstenaars wordt gekeken en dat er belangstelling is voor allerlei typen dansers. Dit laat veelzijdigheid toe. In de afgelopen jaren heb ik mijzelf vaak aangeduid als physical performer in plaats van danser. Ik heb het gevoel dat ik mijzelf geen danser kan noemen wanneer ik voorstellingen maak die weliswaar een fysiek uitgangspunt hebben, maar waarin de passen niet het belangrijkste zijn. Het woord ‘danser’ doet nog teveel aan die danspassen denken. Dans is voor mij veel meer dan danspassen – het is een voortgaande fysieke transformatie die plaatsvindt op het toneel. Daarom was ik zo verrast om te zien dat ik, ondanks waar ik nu sta, in de categorie Dans viel. Omdat ik dans met zoveel prachtige dansers en choreografen, was ik ontzettend blij en dankbaar dat ik weer terug was bij dat woord. Nu kan ik mijzelf met trots weer ‘danser’ noemen en vervulling en meerwaarde geven aan dat woord met de performatieve kwaliteit die ik in de afgelopen jaren heb gevonden.”
Ondanks het feit dat veel van de Corona-maatregelen nog steeds van kracht zijn, heeft Boston Gallacher, winnaar in de categorie Dans in 2020, de afgelopen maanden hard doorgewerkt. “Ik heb het geluk te behoren bij diegenen wiens werk gewoon door kan gaan.”
Aya Misaki, genomineerde Piket Kunstprijzen in de categorie Dans 2019, heeft een performance gemaakt die op 23 juni plaatsvindt op in het Nishinomiya Art Center in de prefectuur Hyogo in Japan.
Theatre makers, actors, visual artists, and dancers are much affected by government measures to keep the corona virus under control. What is the impact of these measures on the young (former) nominees and winners of the Piket Art Prizes? Part 53: Kinda Gozo, 2018 winner in the Dance category.
Theatermakers, acteurs, kunstenaars en dansers worden hard getroffen door de maatregelen van de overheid om het coronavirus onder controle te houden. Wat voor impact hebben de maatregelen op de kunstenaars van de Piket Kunstprijzen? Deel 53: Kinda Gozo, winnaar van de Piket Kunstprijzen in de categorie Dans in 2018.
Theatre makers, actors, visual artists, and dancers are much affected by government measures to keep the corona virus under control. What is the impact of these measures on the young (former) nominees and winners of the Piket Art Prizes? Part 52: Alice Godfrey, 2016 winner in the Dance category.
