Theatermaker en acteur Lars Brinkman durft zich kwetsbaar op te stellen in zijn voorstellingen. “Ik ga moeilijke en persoonlijke thema’s niet uit de weg. Ik kan niet anders”, zegt Brinkman die dit jaar is genomineerd voor de Piket Kunstprijzen in de categorie Toneel.
Dit jaar ging Lars’ voorstelling Nader tot U in première en in het voorjaar van 2022 volgt een korte theatertour. “Juist omdat ik gay ben, liep ik met een boog om religie heen.” Lars werd geïnspireerd door het boek Nader tot U van Gerard Reve; hij ontleende de titel van de voorstelling aan Reves bundel. “Hij was de eerste man die zijn homoseksualiteit en erotische gevoelens verbond met zijn geloof. Ik ben toen een zoektocht gestart of religie of spiritualiteit iets voor mij is.” Uiteindelijk is er geen woord uit het boek in de voorstelling gekomen. “Nader tot U is een voorstelling geworden over mijn eigen seksualiteit en schaamte daarover. Met deze voorstelling doe ik een poging om de schaamte te doorbreken.” Hij spreekt vrijuit over zijn fantasieën en verlangens. “Elke avond dat ik op het toneel stond voelde het alsof ik uit een kooi brak. Ook was het enorm spannend om te doen”, zegt Lars. Nader tot U is in maart en april 2022 te zien in Theater aan de Rijn, Theater Kikker, CC Amstel en Theater Bellevue.
‘Lichaam als speeltuin’
Lars maakte ook onderdeel uit van de cast van de voorstelling Boys Won’t be Boys van Rikkert van Huisstede. De voorstelling was al een paar keer te zien, maar de meeste speeldata moesten vanwege de pandemie worden doorgeschoven naar dit najaar en begin volgend jaar. “Het is een bijzondere voorstelling die verschillende visies op het ‘man zijn’ laat zien. De spelers zitten in het publiek en wachten tot hun scène komt.” Lars heeft inmiddels zijn laatste voorstelling van Boys Won’t be Boys al gespeeld en kijkt terug op een zeer bijzondere ervaring. “Ik ben nog nooit zo vaak door het publiek aangesproken na afloop van een voorstelling. Mijn personage had geen woorden, maar liep over een catwalk en transformeerde fysiek in verschillende versies van mannen, van een vrouwelijke man tot een heel mannelijke man. Ik ben heel erg van het fysieke theater en zie het lichaam als een speeltuin.” Met de voorstelling wordt een ‘warm bad’ gecreëerd. “Iedereen mag er zijn: hoe hij, zij of hen zich ook voelt”, legt Lars uit. “Ik denk dat veel mensen snakken naar verhalen waarin zij zichzelf kunnen herkennen.”
Lars stort zich de komende tijd op het repetitieproces van een nieuwe productie van Theater Malpertuis in Vlaanderen. “We werken aan een moderne versie van Medea met actrice Tania Van der Sanden. Daar heb ik ontzettend veel zin in.” Voor zijn versie van Medea geeft regisseur Piet Arfeuille een bijzondere plaats aan Van der Sanden, met naast haar acht mannen die het patriarchale overwicht en juk voelbaar maken, maar tegelijkertijd hun eigen mannelijkheid in de weegschaal leggen. Lars is een van die mannen. “Ik heb veel solo’s gemaakt en daarom is het heel leuk om weer met een grote groep mensen op het podium te staan.” Medea is vanaf januari te zien in diverse theaters in België.
Theater vanuit roze perspectief
Theater maken vanuit een roze perspectief is een missie van Lars. “Mijn leven is roze en ik kijk vanuit een niet-normatief perspectief naar de wereld. Ik denk dat het belangrijk is om dat geluid ook te laten horen. Soms heb ik wel eens het gevoel dat mensen dan denken dat deze voorstellingen niet geschikt zijn voor een heteropubliek, maar toen zei iemand laatst heel rake woorden tegen mij: ‘het is nu ook tijd dat hetero’s naar verhalen kijken vanuit een roze of queer perspectief’.”
Voor zijn solovoorstelling Männerbund dook hij in de geschiedenis van de gayscene ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Zijn zoektocht startte simpel via Google. De uitkomsten verbaasden hem. Juist in bezettingstijd ervaarden veel homoseksuelen een relatieve vorm van veiligheid. In de voorstelling duikt Lars in vijf homoseksuele personages waaronder zichzelf. “Ik speel bijvoorbeeld een jonge homoseksuele jongen uit de Amsterdamse Jordaan die zich verlekkert aan de soldaten die voorbijlopen, maar ook een lid van de Hitlerjugend.” Männerbund maakt onderdeel uit van Theater Na de Dam in 2022 en zal in mei vier keer te zien zijn. “In Zaal 3 in Den Haag, Theater Bellevue en bij Theater Kikker. De voorstelling focust zich niet per se op de ellende van de Tweede Wereldoorlog. Er heerste ook een vorm van opwinding. Er komen droevige, feestelijke en grappige verhalen voorbij”, vertelt de theatermaker.
Filmpassie en hoofd vol ideeën
De Amsterdammer heeft altijd al een passie gehad voor film. Dit jaar schitterde hij in de korte film Ayor, geregisseerd door Tom Bakker, die in première ging tijdens het Nederlands Film Festival. Ayor is een drama waarin twee jongens tijdens de Dodenherdenking van 1970 een statement maken tegen homodiscriminatie. “Het festival vond deels digitaal plaats vanwege corona. Het is jammer dat de film nog niet de aandacht heeft gekregen die hij zo verdient.” Het was niet de eerste keer dat Lars voor de camera stond. “Ik heb twee seizoenen in de Vlaamse jongerenserie WtFOCK gespeeld, een remake van de succesvolle Noorse jongerenserie Skam. In Antwerpen word ik soms nog steeds herkend”, vertelt de acteur en theatermaker. Lars verslindt films, met name arthouse. Hij hoopt in de toekomst vaker voor de camera te staan. Als hij de Piket Kunstprijs in de categorie Toneel wint, wil hij afreizen naar Los Angeles voor acteerlessen. “Ik heb een stil verlangen naar film en ben erg benieuwd naar die wereld”, aldus Lars. Maar hij zal ook altijd liefde blijven houden voor het theater. “Ik heb heel veel zin om nog meer mooie dingen te maken en hiervoor verschillende vormen te gebruiken. Ik krijg energie van op het podium staan, maar ik heb ook plannen om een boek te schrijven. Er broeit ontzettend veel in mijn hoofd.”
Foto: Hessel Waalewijn
Foto’s Slideshow Anna van Kooij, Jorn Heijdenrijk
Tekst: Tanja Verkaik
