Isla Clarke, dit jaar genomineerd in de categorie Dans, is transvrouw en nog bezig met haar transitie. De jury prees Isla vanwege haar moedige keuze om haar transitie en haar carrière samen te laten gaan en “niet opzij te stappen of zich te verontschuldigen.” Ze heeft de zomermaanden aangegrepen om weer wat verder te gaan op dit pad en doet het momenteel rustig aan om te herstellen van een operatie.
Genezen en herijken
“Ik ben aan het genezen en herijken”, zegt Isla. “Over het geheel genomen is de operatie goed verlopen en ik denk dat ik reële stappen heb gezet om me beter te voelen. Ik ben ook begonnen met een nieuwe vorm van therapie die me veel goed doet.” Ze zal binnenkort helemaal klaar zijn om de repetities op te pakken voor het eerste programma van NDT 1 van het komend seizoen (Celebrating an evening with Jiří Kylián!, dat op 22 september in première gaat in Amare); Isla maakt deel uit van de emergency cast. “Dit is een belangrijke stap voor mij. Ik ga voor het eerst vrouwenrollen uit het repertoire instuderen en werken aan kanten van partnering die nieuw voor me zijn.” Ze heeft het gevoel een punt te hebben bereikt dat ze met bestaande vrouwenrollen om kan gaan. “Er was een lange periode van ‘nog niet, niet nu’, maar, ja, ik denk dat ik dit nu aan kan en mijn kunstenaarschap verder kan ontwikkelen.”
Verdere plannen
In november beginnen de repetities voor In the Dutch Mountains, een avondvullend werk voor NDT 1 van associate choreograaf Marco Goecke. Daar doet het hele gezelschap aan mee en dus natuurlijk ook Isla. In the Dutch Mountains beleeft zijn première in Amare op 9 februari van het volgend jaar, maar eerst, op 21 januari, is er nog SWITCH ’23. SWITCH is een uniek, jaarlijks terugkerend evenement: een avond met nieuwe choreografieën gemaakt door de dansers van NDT 1 en 2 – de gehele opbrengst van de avond gaat naar een goed doel dat de dansers zelf hebben uitgekozen. Isla vindt het een geweldig initiatief en is van plan een eigen werk bij te dragen. Ze wil graag dingen maken en haar vaardigheden als choreograaf ontwikkelen.
Vrienden
En activiteiten buiten de dans? Isla heeft de creatieve werking van het schrijven ontdekt. Ze begon met stream-of-consciousness writing als een soort therapie, maar vindt nu echt plezier en vervulling in “taal en gekrabbel.” Een tijdje geleden is ze naar Amsterdam verhuisd en ze heeft het er echt naar haar zin. “Ik vind het leuk om rond te wandelen en mensen te bestuderen.” Ze is blij met een grote groep lieve vrienden die haar volop steunen. “Voor gender variant-personen is veiligheid geen gegeven. Je verwacht simpelweg niet dat mensen je zomaar accepteren. En dit geldt niet alleen voor de gewone maatschappij maar ook voor de danswereld, die een soort microkosmos vormt. Een veilige plek is een plek waar ik mezelf niet hoef uit te leggen en me niet hoef te schikken.”
Bijzondere momenten
Ze mag dan helemaal gesetteld zijn in Amsterdam, Isla kijkt met warme gevoelens terug op de periode dat ze in Den Haag woonde. “Ik vond de natuur zo fijn, het strand, de duinen. Ik heb heel veel bijzondere momenten beleefd in Den Haag en heb het gevoel dat ik daar een beetje ben opgegroeid.” Wat de Piket Kunstprijs betreft: “Als ik zou winnen, zou ik de rest van mijn transitie kunnen bekostigen. In staat zijn mijn operaties te betalen, zou levensreddend zijn en me helpen door te gaan met wat ik nu doe. Met heel mijn focus en aanwezigheid. Ik droom van een lichaam dat zodanig richting neemt dat ik het kan gebruiken zonder enig voorbehoud, dat ik mijn passie in mijn dansen kan storten zonder compromis of angst.”
Foto: Hessel Waalewijn
Foto’s slideshow: NDT/Mikaela Kelly
