Tot 1 juni zitten theatermakers, acteurs, kunstenaars en dansers noodgedwongen op de bank. Exposities zijn van de baan en theater- en dansvoorstellingen gaan niet door vanwege de overheidsmaatregelen om het coronavirus onder controle te krijgen. Wat voor impact hebben de maatregelen op de jonge kunstenaars van de Piket Kunstprijzen? Deel 3: Charli Chung.
De tournee van Wolven huilen niet alleen, geregisseerd door Charli Chung, is van de baan. “Het was verschrikkelijk om te zeggen tegen de spelers dat ze de laatste voorstelling al hadden gespeeld”, zegt Charli, die vorig jaar werd genomineerd voor de Piket Kunstprijzen in de categorie toneel. “Samen met Frascati doe ik er alles aan om toch nog een afscheidsvoorstelling te kunnen spelen. Dat is het streven: om de acteurs ten minste nog een keer samen op het toneel te laten staan bij Frascati en het liefst ook in Den Haag. Een complete tour gaat er niet meer komen: heel spijtig en verdrietig. Vooral ook omdat ze net begonnen waren aan de tour.”
In eerste instantie schrok de jonge regisseur enorm. ,,Het is alsof er een sneltrein abrupt tot stilstand kwam. Mijn hele leven staat in het teken van theater en nu komt die trein noodgedwongen tot stilstand. Het is een harde klap niet alleen voor mij, maar voor al mijn collega’s in de sector.” Charli heeft ook familie in het Italiaanse Rome. “Van mijn familie heb ik gelukkig nog geen ernstige berichten ontvangen over het coronavirus. Maar de situatie daar is natuurlijk rampzalig. We kennen Italië als het prachtig vakantieland, maar de economische situatie daar is anders dan de onze. Wij mogen ons gelukkig prijzen dat we in een land als Nederland wonen.”
Dat de stoomtrein niet meer rijdt, geeft volgens Charli ook ruimte voor bezinning en rust. “Werk is vaak een excuus om geen tijd te hebben voor andere dingen. Er liggen honderd ongelezen boeken in mijn huis, waar ik nu eindelijk tijd voor heb. Ik denk dat daar prachtig materiaal tussen zit. Het is een moment om creatief op te laden.”
Boeken als De meeste mensen deugen, de film The Young Pope en de serie The Assassination of Gianni Versace kan hij inmiddels afstrepen van zijn wensenlijstje. “Wat in de wereld op dit moment gebeurt, is geen geschenk, maar misschien dat we straks wel met een klein beetje jaloezie terugkijken naar deze tijd vanwege de rust.” Ondertussen werkt hij thuis al aan zijn nieuwe voorstelling De Profundis (Uit de diepte roep ik) (Frascati Producties in coproductie met Toneelgroep Oostpool) gebaseerd op een lange en vurige liefdesbrief van Oscar Wilde. “Hij schreef de langste liefdesbrief ooit: 300 bladzijden lang. Ik heb het al heel vaak gelezen, maar daar ben ik nu weer mee bezig.”
“Als de theaters straks weer opengaan, betekent het niet dat er geen programmering is. Maar het is maar de vraag of mensen bereid zijn om met zijn allen direct weer in een zaal te gaan zitten. Ik hoop dat er geen angst wordt ontwikkeld om samen te komen”, zegt Charli. “Dat is ons levensdoel als theatermaker: mensen samenbrengen.”
De regisseur denkt het niet anders kan dan dat ‘volgend jaar een heel mooi theaterjaar wordt’. “Juist omdat er nu veel tijd is voor rust en bezinning. Het is natuurlijk een verschrikkelijke tijd, maar ik hoop dat we het de positieve kant kunnen opdraaien. Het licht blijven zien in de duisternis”, aldus Charli.
Foto: Hessel Waalewijn
