19 juni 2020 | Nieuws
Theatermakers, acteurs, kunstenaars en dansers worden hard getroffen door de maatregelen van de overheid om het coronavirus onder controle te houden. Wat voor impact hebben de maatregelen op de jonge kunstenaars van de Piket Kunstprijzen? Deel 22: Karel van Laere.
“Eigenlijk had ik nu in Rusland moeten zitten voor een residency”, vertelt Karel van Laere, winnaar in de categorie Toneel in 2014. Normaliter reist de Hagenaar de hele wereld over met zijn (video) performances, maar door de coronamaatregelen is het oversteken van grenzen geen sinecure. “Het is lastig dat veel festivals niet doorgaan, want daar ben ik wel afhankelijk van.” Tegelijkertijd ziet hij andere vormen ontstaan waarmee werk gedeeld kan worden. Zo was er onlangs eenmalig een online screening van de performance The Non-Present Performer op de website van het National Museum of Modern and Contemporary Art Seoul. “De registratie werd net als een ‘echte’ voorstelling: om 17 uur Zuid-Koreaanse tijd en om 10.00 uur Nederlandse tijd. Dat vond ik net zo spannend als een live-performance”, zegt Karel. “Mensen reageerden live.” Hij verwacht dat er meer van dit soort initiatieven ontstaan in de toekomst.
Impressie The Non Present Performer
Vlak voordat de coronacrisis losbrak had hij net een project opgeleverd voor de Nederlandse Spoorwegen. “Daardoor heb ik een buffer. Als gevolg daarvan kon ik echter geen aanspraak maken op de regelingen van de overheid, terwijl ik daarna vrijwel niets meer heb verdiend. Gelukkig maak ik werk met zo min mogelijk financiële middelen.” De video-installatie waarin Karel door de omgeving van Amsterdam Sloterdijk wordt gesleept, is de komende drie jaar te zien op perron 5/6 van station Sloterdijk.
Project Karel op station Sloterdijk.
Karel heeft vlak nadat de crisis uitbrak geïnvesteerd in een nieuwe videocamera. “Daar ben ik ontzettend blij mee, al heb ik er wel lang over getwijfeld. Deze camera kan echter wel weer jaren mee.” Hij heeft onder meer opnames gemaakt in de weilanden van Noord-Holland van een danser met wie hij eigenlijk naar Rusland zou gaan. “Mijn ouders hebben een vakantiehuisje in de buurt van waar ik heb gefilmd en die omgeving is net zo inspirerend als het buitenland.” Karel werkt daarnaast aan een project met blinden, die hij heeft geïnterviewd over hun dromen en hoe die eruitzien. “Wat dat precies gaat worden, weet ik nog niet. Het wordt in ieder geval iets met audio.” Ook had de Hagenaar een mooie meevaller deze maand. “Ik ben geselecteerd voor het In Art We Trust Fund van We Are Public. Iedere maand wordt het geld van de lidmaatschappen gedoneerd aan vijftien makers om hen een duwtje in de rug te geven”, vertelt Karel.
In het najaar van 2021 hoopt Karel drie maanden door te brengen in Japan voor een residency (werkperiode). “Daar heb ik mij voor ingeschreven. Hopelijk is het dan überhaupt weer mogelijk om te reizen.” Zijn opa heeft ook een tijdlang in Japan gewerkt. “Hij was snoepjesontwerper. Hij sprak de taal natuurlijk niet en communiceerde met handen en voeten. Ik kom ook vaak niet goed uit mijn woorden en daarom zou ik daar graag een eigen taal willen ontwikkelen.” In januari van dit jaar zat Karel ook in Japan. “Ik zat bovenop het wereldnieuws. Aan de kust, vlak voor mijn hotel, lag een cruiseschip waar het coronavirus was ontdekt. Toen kwam het wel dichtbij, maar ik had nog geen idee van de gevolgen van de pandemie.” Komend jaar gaat Karel zich aanmelden voor een artist-in-residence op de Rijksakademie in Amsterdam, een lang gekoesterde wens. “Ik denk dat dit de juiste plek is waar ik mij verder kan ontwikkelen.”
Foto: Hessel Waalewijn
