Joep is een integere en open speler, eigenzinnig, vol humor, brutaal. Als lid van het duo De Poezieboys heeft hij zich de afgelopen jaren ontwikkeld tot poëziekenner en -speler met een eigen krachtig stemgeluid. Joeps tekstbehandeling is ongelooflijk mooi en zijn omgang met de poëzie en de taal toont steeds meer diepte en rijpheid. De vakjury heeft met bewondering gezien dat Joep op een volwassen, sociaal-sensitieve manier met zijn publiek kan omgaan – een volwassenheid die ook herkenbaar is in zijn werk. De jury is onder de indruk van de wijze waarop De Poezieboys jonge mensen weten te mobiliseren voor de dichtkunst en overtuigd van Joeps rol als voorbeeld voor een nieuwe generatie theaterkijkers én -makers.
Categorie archief: Winnaars
Piket Juryprijs 2022: 1646 Experimental Art Space
1646 ontstond als kunstenaarsinitiatief, voor en door kunstenaars, en groeide uit tot een van de belangrijkste kunstpodia die Den Haag rijk is. Het is dan ook al jarenlang een plek waar kunstenaars ruimte en middelen vinden om nieuw werk te produceren en presenteren en/of een boost te geven aan hun kunstpraktijk. Daarnaast biedt 1646 gelegenheid tot dialoog en engagement. De organisatie is kleurrijk en divers; de inhoud staat altijd centraal. De jury van de Piket Kunstprijzen wil met deze juryprijs de organisatie van 1646 eren vanwege een lange en zeer consistente positieve aanwezigheid die door de jaren heen van grote betekenis is geweest. De inzet, houding en programmering van 1646 komt zonder enige twijfel al heel lang ten goede aan het Haagse kunstklimaat.
Schilderkunst: Narges Mohammadi
Narges Mohammadi kwam als zevenjarig meisje uit Afghanistan naar Nederland. Haar persoonlijke ervaringen spelen vanzelfsprekend een rol in haar werk, maar wat ze creëert is universeler dan ‘Afghanistan’ en overstijgt de actuele discussie. Alles aan Narges ademt een grote gedrevenheid om te scheppen en alles wat zij maakt is even doordacht. Haar werk toont kwaliteit en potentie. Het is uitzonderlijk dat mensen zo ‘in hun kunst staan’ als Narges doet. Narges verzamelt medekunstenaars, vaak met een vergelijkbare achtergrond, om zich heen. Zij aan zij creëren ze hun omvangrijke installaties en delen ze de resultaten. De jury vindt ook deze sociale kant van Narges’ kunstenaarschap bewonderenswaardig.
Dans: Katarina Van den Wouwer
Katarina Van den Wouwer maakte grote indruk als lid van het Nederlands Danstheater, maar de prijs heeft betrekking op wat daarna kwam: de stappen die ze zette om haar hart te volgen en te zoeken naar nieuwe wegen om het haar gegeven talent verder te ontwikkelen. Haar eigen virtuositeit overstijgend, begeeft Katarina zich van ‘dans als podiumkunst’ naar ‘dans als act of living’. Ze geeft daarbij blijk van een enorme overtuigingskracht, gevoeligheid en generositeit. Het is fascinerend om te zien hoe haar lichaam opgaat in haar omgeving en de grens tussen haarzelf en haar partner of het object waarmee ze danst geheel lijkt te verdwijnen.
Toneel: Koen Verheijden
Koen Verheijden is schrijver, regisseur en initiatiefnemer – een duizendpoot. Hij viel op met zijn drieluik-in-wording Nina Bobo, waarin hij zijn eigen Indische achtergrond onderzoekt. De eenvoudige theatrale middelen en sobere regiestijl die hij hiervoor gebruikt, blijken uiterst effectief en de intelligente afwisselingen en slimme regievondsten zijn opmerkelijk voor iemand van Koens leeftijd. De jury was onder de indruk van de wijze waarop Koen tijdens de Corona periode onvermoeibaar en tegen de klippen op bleef creëren en zich inspande om zichtbaar te zijn.
Piket Juryprijs 2021: Martine Manten
Martine Manten is als dramaturg verbonden aan HNTjong en Het Nationale Theater in Den Haag. Daarnaast begeleidt zij studenten van de opleiding Writing for Performance aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht met hun eindwerk en maakt zij ook onderdeel uit van de beoordelingscommissie. Martines feedback is altijd waardevol en tijdens het repetitieproces loodst zij met groot dramaturgisch inzicht acteurs door een knelpunt of crisis heen. Zij is intens betrokken en steeds goed op de hoogte van wat er op de vloer gebeurt. Maar Martines inzet gaat aanzienlijk verder dan voor haar werk noodzakelijk is. Geheel in de schaduw en op een bescheiden manier doet zij veel extra. Tijdens de coronacrisis is ze een enorme steunpilaar geweest voor veel jonge acteurs en theatermakers. De jury van de Piket Kunstprijzen wil Martine met deze Juryprijs eren voor haar belangeloze inzet en toewijding.
Schilderkunst: Lorena van Bunningen (1990)
Lorena weet op een hele eigen manier de bestaande werkelijkheid naar haar hand te zetten. Ze heeft een ontwikkeld oog voor detail en een goed gevoel voor esthetiek. Daardoor weet zij haar fascinatie voor de schoonheid van kleine alledaagse dingen daadwerkelijk te verbeelden. De beschouwer kan in haar wereld van verstilde scènes even stilstaan bij de vele dingen om ons heen waaraan we doorgaans onbewust voorbijgaan. De jury is onder de indruk van de gedreven en standvastige houding die zij tentoonspreidt, ziet de kwaliteit van het
huidige werk en gelooft in de potentie van deze kunstenaar.
Dans: Boston Gallacher (1996)
Toen de jury Boston Gallagher twee jaar geleden voor het eerst nomineerde, was deze nominatie gebaseerd op de belofte die sprak uit Bostons onmiskenbare talent. Boston heeft sindsdien een spectaculaire ontwikkeling doorgemaakt en deze belofte in alle opzichten ingelost. Boston ‘just blows us away’. Zij vallen op door de volkomen natuurlijke wijze waarop zij dansvirtuositeit combineren met een radicale openheid ten opzichte van een verscheidenheid aan inputs. Met een uiterst verfijnde nieuwsgierigheid weten zij de grenzen van ieder dansidioom dat zij gebruiken op te rekken en het concept ‘anders-zijn’ een gezicht te geven.
Vanwege Bostons non-binaire genderidentiteit wordt Boston aangeduid met zij/hen/hun.
Toneel: Tessa Jonge Poerink (1991)
Tessa heeft grote spelkwaliteiten. Als ze speelt zit ze meteen in de spelsituatie en neemt je onmiddellijk mee. In haar stem is duidelijk te horen dat de emoties die haar personage voelt via Tessa’s verbeelding volkomen organisch doorstromen. Haar tekstbehandeling is uitstekend – je hoort dat ze weet wat ze zegt. Ze heeft laten zien dat ze een grote zaal tot in de uiterste hoeken kan bespelen. Tessa heeft ook een wilde performer in zich. Ze durft onconventioneel te zijn. Dat brutale en schaamteloze getuigt van een breed spectrum en dat is op haar leeftijd heel bijzonder. De jury is benieuwd naar de initiatieven die Tessa als maker onderneemt. De prijs is dan ook mede bedoeld als aanmoediging om een eigen project te ontwikkelen.
Schilderkunst: Jordan Herregraven (1990)
Jordan gaat grote thema’s niet uit de weg en valt op door zijn originele materiaalkeuze en grote materiaalbeheersing. Rigoureus op een stille manier, slaagt hij erin zijn eigen universum te bouwen, waarbinnen alles op zijn plaats valt. Zijn werk is intuïtief, maar tegelijkertijd volkomen overtuigend vanwege de integriteit en authenticiteit ervan. Hij is wars van mode en trends en gaat zijn eigen weg. Hij toont zijn beschouwers iets dat zij nog nooit hebben gezien. Jordans werk is een ontdekking.