Categorie archief: 2015

inge aanstoot

Zaterdag 5 september: Piket @ Panorama Mesdag

Tijdens de Museumnacht Den Haag worden de genomineerden van de Piket Kunstprijzen 2015 bekend gemaakt in Panorama Mesdag. Driemaal drie jonge kunstenaars uit de disciplines toneel, dans en schilderkunst die die door hun kunst verbonden zijn aan de Haagse regio.

Programma
Juryvoorzitter en choreograaf Rinus Sprong maakt de genomineerden bekend. Hierna kunt u kijken naar enkele deelnemers van 2014:

* Een kleine expositie van de categorie schilderkunst: Inge Aanstoot (winnaar 2014), Sara Koning (genomineerde) en Thomas van Rijs (genomineerde)
* Dansvoorstellingen van Joshua Junker (winnaar 2014, o.v.b.) en Rutkay Özpinar (genomineerde)
* De film SLow van Karel van Laere (winnaar toneel 2014) – doorlopend

De bekendmaking vindt plaats om 21:30 uur. Meld je aan voor ons evenement op Facebook en kom ook!

Beeld: ‘The Wilhelm Scream’ van Inge Aanstoot (winnaar schilderkunst 2014)

Het kunstwerk van 2015: het fantastische circus van Pepijn van den Nieuwendijk

In het atelier Struktuur 68 in de Haagse Nieuwe Molstraat, waar sinds 1968 keramiek gemaakt wordt, staan grote beelden van klei ingepakt in plastic te wachten tot ze gebakken worden. Een paar van die beelden mogen we straks de Piket Kunstprijzen 2015 noemen, ontworpen door kunstenaar Pepijn van den Nieuwendijk.

Onder de naam Cirque de Pepin maakt Van den Nieuwendijk (1970, Waddinxveen) onder andere schilderijen, keramiek en illustraties. Hij studeerde grafisch ontwerp aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Zijn ‘circus’ is een metafoor voor een plek waar alles kan gebeuren, en waarin fantastische dieren een centrale rol innemen. Zijn favorieten zijn de dodo, de mammoet en de Chinese draak. “Dodo’s hebben een tragisch verhaal, die zijn nota bene uitgestorven door toedoen van de Nederlanders. En ik hou van de gelukssymboliek van de draak.”

struktuur 68
Een gekleurde wand met glazuurproeven in Struktuur 68, de werkplaats waar de award gemaakt wordt / Foto Piket Kunstprijzen

Die symboliek komt ook terug in de Piketawards. “Omdat je natuurlijk een enorme geluksvogel bent als je een prijs wint met werk dat je waarschijnlijk het allerliefste doet, wilde ik een award maken die op diverse manieren verwijst naar geluk en een voorspoedige toekomst.” Daarvoor koos Van den Nieuwendijk gelukssymbolen en symbolen voor voorspoed uit diverse culturen.

Hij werkt al een paar maanden aan de awards. Eerst maakt hij in zijn schetsboek een ontwerp, daarna slaat hij aan het kleien. Een bevriende pottenbakker draaide voor hem de vazen, de ornamenten die erop komen boetseert hij zelf. Voordat hij weet welke kleur ze krijgen, doet hij ‘proefjes’ met reepjes gebakken klei waarop hij glazuurkleuren uittest. “Het aardewerk bak je altijd eerst één keer, dat noem je ‘biscuit bakken’. Voor het glazuur moet de vaas nog een keer de oven in, hier doen we dat altijd op 1160 graden.”

Het maakproces

Glazuur
In de werkplaats waar hij zijn beelden maakt staat een meter hoge bloemensculptuur van een Belgische kunstenaar, die pimpelpaars de oven uit is gekomen. De heldere kleur in de glazuurlaag krijg je pas ná het bakken, legt Van den Nieuwendijk uit. “Je ziet het niet goed als je het aanbrengt, de glazuurlaag is een beetje pastel van kleur. Je weet nooit precies wat je krijgt, dus je moet altijd proefjes maken.”

Om de glazuurlagen te maken, put hij uit bestaande receptenboeken van het atelier. Daarin staan alle recepten voor elke kleurcombinatie die tot nu toe, sinds de opening van de werkplaats, is bedacht. Daar komen nog dagelijks nieuwe bij. “De oprichters waren voormalig werknemers van de Delftse aardewerkfabriek de Porceleyne Fles, Henk Trumpie en Jacques van Galen. Die zijn voor zichzelf begonnen in 1968 omdat ze grote keramiekbeelden met felle kleuren wilden maken. Dat deed men in die tijd nog niet zo veel”, weet Van den Nieuwendijk.

piket
Glazuurproeven van Pepijn van den Nieuwendijk / Foto Piket Kunstprijzen

Vaas
De opdracht is bijzonder voor hem: “Je kunt er alle kanten mee op.” Voor het ontwerp van de award koos Van den Nieuwendijk een vaas, omdat hij die de afgelopen tijd veel heeft ontworpen. “Vazen hebben een sterke historische achtergrond. In alle tijden en culturen zijn ze gemaakt met diverse functies.”Om er een award van te kunnen maken bestudeerde hij hoe andere voorbeelden van prijzen – zoals bokalen van zilver en goud, maar ook de Oscars – in een prijzenkast staan.

De vaas moest volgens Van den Nieuwendijk “een echte award” zijn. “Het moest een eclectische vaas worden met verschillende onderdelen, op een gouden blokje. Daar heb ik een mal voor gemaakt, waar de vaas later op komt.” Voor de verschillende kunstdisciplines bedacht hij aparte figuurtjes die hij los maakt en op de vaas boetseert. Zo heeft hij voor toneel in zijn schetsboek een citaat van Shakespeare’s toneelstuk Hamlet bij een schets van een schedel gezet, en zien we ook een dansend aapje. “Dat zijn de onderdeeltjes die het werk een luchtige en humoristische kant geven.”

De vazen die Van den Nieuwendijk maakt zijn decoratief. Dat vindt hij, zoals de oude Grieken dat ook deden, het mooist. Zijn vaas is een sculptuur: “Je kunt er geen tulpen inzetten.” Zijn inspiratie haalde hij uit “Chinese vazen uit de Ming- en Qing-dynastieën, maar ook uit Rococo-vazen. “Overdadige ontwerpen, maar wel met afgewogen decoratie.”

piket
Schetsen van de award voor 2015, door Pepijn van den Nieuwendijk / Foto Piket Kunstprijzen

Goud
Het zou geen échte award zijn als er niet her en der wat goud blinkt. De Chinese draak krijgt dus een gouden glazuurlaagje, gemaakt van een soort poeder dat in olie opgelost is. Niet goedkoop trouwens: “Dat potje kost ongeveer zeshonderd euro, dat moet je niet uit je handen laten vallen!” waarschuwt Van den Nieuwendijk. “Dat wordt de zogeheten ‘lusterlaag’, de derde baklaag die op 700 graden gebakken wordt. Het wordt een flinterdun laagje, alle goudstukjes klonteren als het gebakken wordt aan elkaar.” Andere kleine onderdeeltjes maakt hij ook goud. “Ultrakitsch!” lacht hij.

Van den Nieuwendijk heeft alvast een bestemmingstip voor de winnaars die een award mee naar huis mogen nemen. “Ik wil niet dat het een award wordt die in zo’n kast staat. Het moet een beeld worden dat je op een tafel in huis kan zetten.”

Het eindresultaat van de Piketaward van 2015

karel van laere

Interview Karel van Laere: “Ik wist van kleins af aan dat ik theater wilde maken”

Karel van Laere won vorig jaar de Piket Kunstprijs voor de categorie toneelkunst. Hoe is het nu met hem? We spraken Karel over zijn performances, zijn ontmoeting met de vakjury en natuurlijk zijn toekomstplannen.

De uitreiking
“Tijdens de uitreiking zat ik in Taiwan, om er met een bevriende cameraman proefopnames voor een nieuw videokunstwerk te maken. We hebben de beweging van mensen op een roltrap vastgelegd in een van de drukste metrostations van Taipei. Eind 2015 hoop ik de definitieve versie gerealiseerd te hebben.

“Taiwan vind ik een fascinerend land. Ik houd van de precisie van de Taiwanezen, hun oog voor detail en de zorg waarmee alles is vormgegeven. Na mijn opleiding performance aan de toneelacademie Maastricht heb ik een jaar doorgestudeerd aan de Taipei National University of the Arts in de richting New Media Art. Ik volgde lessen bij Yuan Goang-ming, een videokunstenaar die mij buitengewoon inspireert.

“Ik maakte me geen illusies dat ik de Piket Kunstprijs zou winnen. De andere genomineerden, Nik van den Berg en Firma MES, komen ook van de toneelacademie Maastricht. Ik bewonder hen in hun eigen disciplines. Nik en ik zijn allebei performer en mijn veronderstelling was dat wij binnen de categorie ‘Toneel’ niet goed plaatsbaar waren. Voor de zekerheid heb ik wel mijn ouders gevraagd om naar de uitreiking te gaan en zelf bleef ik de hele nacht op. Om vijf uur ’s ochtends Taiwanese tijd kwam er een telefoontje uit Den Haag en hoorde ik dat ik had gewonnen – via een Skype-verbinding was ik live te zien in de zaal. Het was waanzinnig, ik was compleet verrast. De rest van de dag liep ik met een brede glimlach over straat.”

De prijs
“Van een deel van het prijzengeld heb ik een nieuwe laptop gekocht, met nog betere functies voor het monteren van beeld en geluid. Ik monteer en bewerk mijn films zelf – dat kan in principe overal, zo bespaar ik kosten en behoud ik de controle. De rest van het geld wil ik besteden aan het maken van een nieuwe performance en de inrichting van een nieuwe studio. Nu werk ik nog vaak in het atelier van mijn vader (beeldhouwer Paul van Laere), maar ik ben op zoek naar een eigen ruimte in Den Haag.”

De vakjury
“David Geysen en Monique van der Werff zijn langsgekomen op mijn vaders atelier. David kende ik al langer: als tiener zag ik hem spelen in ‘En God zag dat het goed was’ van toneelgroep De Appel en dat vond ik helemaal het einde – vanaf dat moment wist ik dat ik theater wilde maken. Na afloop raakte ik in de foyer met de acteurs in gesprek en wees David me door naar het ALBA theaterhuis.

“Het klankbordgesprek met David en Monique vond ik interessant. Ze hebben veel ervaring binnen de toneelwereld en hebben belangstelling voor nieuwe ontwikkelingen. Waar ik vooral tegenaan loop is het werven van fondsen, een groot obstakel in ons vak. Het kost veel tijd en moeite.”

Toekomstplannen
“Wat betreft mijn eigen projecten hoop ik me in de toekomst voornamelijk op videokunst en live performance te richten. Largo, het derde deel van mijn ‘sleeptrilogie’, gaat tijdens Cinedans 2016 in première bij EYE Amsterdam. Daar ben ik op dit moment druk mee bezig.

“Met Bokko, de Koreaanse dansperformance die ik met oud-klasgenoot en acteur Vanja Rukavina opvoer, verdien ik gedeeltelijk de kost. Vanaf april gaan we elke maand een paar keer in het buitenland optreden als onderdeel van het Aerowaves festival. We komen onder meer in Barcelona, Dublin en Kopenhagen – korte, intensieve trips worden dat, waarbij ik mijn gewone, veel stillere leven inruil voor iets heel anders. Er zijn ook al Nederlandse optredens geboekt. Ik zorg altijd dat ik goed getraind ben voor die shows.”

(Tekst: Sandra Heerma van Voss)

Piketwinnaar Karel van Laere in debat tijdens CaDance Festival

Onze winnaar van de Piket Kunstprijs voor toneel, Karel van Laere, neemt volgende week deel aan Haagse Broei. Het debat over het makersklimaat van Den Haag vindt plaats tijdens het dansfestival CaDance.

De talkshow over de toekomst van Haags kunsttalent viert de nieuwe generatie makers van Haagse bodem en kijkt naar de kansen voor ‘meer Haagse Broei’, aldus organisatoren Korzo en Babel, het journalistieke programma van het Nationale Toneel.

Naast Karel zijn onder meer te gast: theatermaker Thomas Schoots (Firma MES), choreograaf Amos Ben-Tal, wethouder Joris Wijsmuller en raadsleden. Ook treedt de Haagse soulvolle beatband The Indien op, die begin deze maand hun eerste EP ‘Cologne’ uitbrachten. Voorproefje:

Het debat is woensdag 4 februari en begint om 16u in Club Korzo. Toegang gratis, reserveren via info@korzo.nl.

Bekijk de trailer voor CaDance Festival 2015, dat nog tot en met 15 februari duurt: