Als danseres beschouwt Alice Godfrey zichzelf als het ‘gereedschap’ van de choreograaf. “Je bent een middel waarmee de choreografen bereiken wat zij voor zich zien”, zegt ze. Ze danst momenteel bij het Nederlands Dans Theater 2 (NDT 2) en won vorig jaar de Piket Kunstprijs voor de discipline dans. Onlangs kreeg ze een contract bij NDT 1.
Ze is momenteel te zien in het dansprogramma Smoke and Mirrors van NDT 2. Alice kwam in 2014 bij het gezelschap, dat een springplank is voor het grotere gezelschap NDT 1. Het was voor haar het begin van haar professionele danscarrière. “Het is werkelijk geweldig om hier te mogen starten”, vertelt ze. “Dit is heel belangrijk voor mij als professioneel kunstenaar.” Voordat ze naar Den Haag kwam, volgde ze twee dansopleidingen in Zuid-Afrika en Canada.
Contract bij NDT
De jonge dansers van NDT 2 krijgen doorgaans een contract voor drie jaar. De doorstroom naar NDT 1 is iets waar iedere danser bij NDT 2 van droomt, maar het is niet vanzelfsprekend, stelt Alice. Ze legt uit dat het ook afhankelijk is van de contracten die er zijn bij NDT 1. Anders moeten dansers zich richten tot andere gezelschappen en daarvoor audities doen of als freelancer verder gaan.
Onlangs werd die droom werkelijkheid voor Alice, ze kreeg een contract bij NDT 1. “Ik ben echt ontzettend blij! Het is een soort bevestiging van de kwaliteit van je werk en ik ben trots dat ik deze mogelijkheid krijg.” Voordat ze wist dat ze het contract zou krijgen, dacht ze veel over haar toekomst na. “Ik heb altijd wel gedacht dat ik richting NDT 1 kan doorstromen, maar ik heb zelf ook een wat onrustig karakter. Ik heb soms het idee dat ik op een gegeven moment mijn omgeving moet veranderen. Een nieuwe stad, nieuwe mensen. Het is zoiets als een andere jas aantrekken.”
Het krijgen van een contract bij het “volwassen gezelschap” NDT 1, zoals ze het omschrijft, geeft Alice een “gevoel van vooruitgang” en weet dat rusteloze stemmetje in haar hoofd voorlopig te temperen, zegt ze. “Ik ben straks omringd door een andere groep geweldige collega’s en ga werken met een andere artistieke leiding.” In welke choreografieën ze vanaf september te zien zal zijn, is nog onbekend.
Alice Godfrey (midden, top) danst in ‘The Grey’ van Imre van Opstal & Marne van Opstal
(onderdeel van Smoke and Mirrors NDT 2). Foto NDT / Rahi Rezvani
Het lichaam vs. het creatieve proces
Voordat ze de overstap maakt, heeft ze nog een vol programma voor de boeg met NDT 2. Behalve dat ze verschillende avonden in de week de voorstelling danst, is ze druk bezig met de repetities van bestaande stukken voor andere (internationale) tournees en voorstellingen. Ze leerde de afgelopen jaren hoe ze zich een weg moest banen door een seizoen. “Het gaat niet om het eindresultaat, maar je leert hoe je altijd kunt werken en het creatieve proces in iedere repetitie kunt inpassen. Je moet het kunnen bijhouden als danser,” zegt Alice. “Het is enerzijds je lichaam onderhouden als een topatleet, anderzijds moet je ook je creativiteit blijven voeden en geïnspireerd blijven.”
Smoke and Mirrors
Ze is blij dat ze bij NDT 2 de mogelijkheid heeft gekregen om met veel bijzondere choreografen samen te werken. In het Smoke and Mirrors-programma danst ze bijvoorbeeld in ‘Sarah’, een choreografie van Sharon Eyall die ze erg bewondert. Daarnaast danst ze ook mee in een stuk van de jongere choreografen Marne en Imre van Opstal. Imre was in 2014 genomineerd voor de Piket Kunstprijzen en danste bij NDT 2 toen Alice bij het gezelschap kwam. “Ik ken haar als collega en zij was eigenlijk een van de eerste personen waar ik visueel veel van leerde”, vertelt Alice. “Zij was heel inspirerend door haar manier van bewegen. Het is heel gaaf om dus nu met haar te werken en ik heb het gevoel dat ik haar bewegingstaal goed begrijp.”
“Iets dat je met elkaar deelt”
Welk gevoel ontstaat er als ze als danseres kan opgaan in het werk van een choreograaf? “Je raakt zo betrokken bij het creatieve proces”, legt Alice uit. “Iedereen wil in het werk dat ze doen vaak iets bereiken voor zichzelf, maar soms heb je ook de mogelijkheid om daar voorbij te kijken en te zien dat je deel uitmaakt van iets dat veel groter is. Het is iets dat je met elkaar deelt: een collectieve gedachte waarbij iedereen naar iets groters werkt.” Binnen de kaders die de choreograaf maakt, is er ook ruimte voor haar eigen creativiteit, merkt ze op: “Als danser heb je ook de ruimte om creatief te zijn want je moet bijvoorbeeld zelf invulling geven aan een personage. Wat je erin stopt, haal je er uiteindelijk ook uit.”
Oordeel van de jury in 2016
“Alice is een magnetische toneelverschijning. Ze is een absolute blikvanger met een intrigerende, intense uitstraling, die tegelijk speels en raadselachtig is. Haar talent is evident, ze heeft het lijf en een gezonde dosis gekte. Ze weet met haar interpretatie de choreografie altijd iets extra’s te geven.”
Foto bovenin: NDT / Joris-Jan Bos
