Een paar weken na de uitreiking van de Piket Kunstprijzen verhuisde Katarina Head terug naar het Verenigd Koninkrijk, waar ze ruimte heeft gevonden om te wonen en te werken. Ze is nu bezig de Londense art scene te verkennen, op zoek naar mogelijkheden om haar schilderijen te laten zien. Het is niet gemakkelijk, maar Katarina laat zich niet ontmoedigen: “Ik blijf altijd een maker.”
Terugverhuizen naar het VK was simpelweg de meest praktische oplossing nadat Katarina te horen had gekregen dat ze haar woon/werk-ruimte in het Zeeheldenkwartier moest verlaten. Gelukkig is ze erin geslaagd iets vergelijkbaars te vinden in haar woonplaats even buiten Londen. Ze is ook erg blij met haar baan in de art house cinema van de nabijgelegen stad. “Ik vind het mooi om te zien hoeveel plezier een filmervaring aan mensen kan geven. En het is avondwerk. Dat is fijn, want dan kan ik overdag schilderen. Schilderen is echt nog steeds mijn focus.” Ze heeft de laatste tijd meer figuratief werk gemaakt. “Het is nog steeds dezelfde techniek, collage en olieverf, maar met meer directe figuratie… beelden van mensen.” Ze is ook actief bezig met het verkennen van de Londense art scene, op zoek naar gelegenheden en plekken om haar werk te laten zien.
Toch is het heel goed mogelijk dat Katarina op een bepaald moment weer in Den Haag opduikt. “Het is fijn om weer bij mijn familie te zijn en oude vrienden te zien”, zegt Katarina, “maar ik ben nog steeds heel erg verbonden met Den Haag. Nederland heeft voor jonge kunstenaars een bruisende art scene en ondersteunende instellingen. De kunstenaarsgemeenschap is er knus en behulpzaam, veel hechter dan in het VK.” Katarina’s werk was eerder dit jaar in Amsterdam te zien op de tentoonstelling Wonderland van Amarte. “Dat was maar één dag, maar het was geweldig om weer terug te zijn.” Deze zomer neemt ze deel aan de Limburg Biënnale in Maastricht.
Heeft de Piket Kunstprijs verschil gemaakt? Jazeker, zegt Katarina. “Het is iets waarop ik kan terugvallen wanneer ik wat nodig heb.” Ze vind het heerlijk om niet heel erg zuinig te hoeven zijn als ze bijvoorbeeld materiaal wil kopen. “Ik kan veel vrijer werken, hoef niet zo over alles na te denken.” En dan is er ook nog de reis naar Japan, deze zomer. “Dat kan ook dankzij de Piketprijs. Het is een residentie waarvoor we zelf het initiatief hebben genomen. We hebben contact met het CSLAB over expositieruimte in Tokio en de mogelijkheid voor een artist talk of een workshop. Ik ga samen met een bevriende fotograaf, misschien gaat er ook nog een danser mee. Ik heb heel veel behoefte aan een totaal andere omgeving.” Waarom Japan? Katarina: “Eerlijk gezegd is dat een beetje op goed geluk, maar het is wel een plek waar ik altijd nieuwsgierig naar ben geweest. Ik ben gewoon op zoek naar volkomen andere ervaringen. We gaan naar Tokio en naar Kioto, misschien wel de Fuji beklimmen… Ik heb heel veel zin om daar te werken en om er ook iets achter te laten. Dus nogmaals een groot ‘dankjewel’ voor Piket. Ik blijf altijd een maker. De prijs stelt me in staat naar meer opties te kijken.”
Tekst: Anna Beerens
Foto: Hesel Waalewijn
