Voor Tessa Jonge Poerink, winnaar in de categorie Toneel in 2020, was de afgelasting van de marathonproductie Trojan Wars een grote teleurstelling. Ook de première van eerste film waaraan Tessa meewerkte, werd uitgesteld. Maar deze zomer komen de dingen weer op gang. “Ik denk dat het heel emotioneel gaat worden.”
Netflix met een professionele blik
Het gaat goed met Tessa – laten we dat voorop stellen. “Maar ik heb momenteel niet veel te doen, al zijn er wel vooruitzichten”, zegt ze eerlijk. Tessa heeft nog steeds zangles en sport tweemaal in de week onder begeleiding van een fysiotherapeut. Ze kijkt ook veel Netflix. “Met een professionele blik”, lacht ze. “Momenteel kijk ik De Twaalf, een Vlaamse dramaserie. Het is boeiend om deze acteurs aan het werk te zien. Het zijn weer eens andere mensen dan je Nederlandse collega’s. En het Vlaamse accent geeft een extra laag. Het is net alsof alles wat grappig is daardoor nog grappiger wordt, en alles wat dramatisch is, nog dramatischer.”
‘Deel van mijn identiteit’
De marathonproductie Trojan Wars van Het Nationale Theater, aangekondigd als ‘de meest spectaculaire jongerenvoorstelling ooit’, werd vorig jaar een dag voor de première stopgezet. Tessa zou de rol van de profetes Cassandra spelen. De première is verplaatst naar oktober van dit jaar. “Er was te veel in gegaan om het helemaal af te gelasten”, legt Tessa uit. “Het was het droomproject van artistiek leider Noël Fischer. Dus in oktober komen we terug! We nemen de hele maand september om te repeteren. Dat is ook echt nodig, we moeten het als het ware weer opnieuw maken.”
Tessa Jonge Poerink in Trojan Wars. Foto Sanne Peper
Tessa speelde vorig jaar ook haar eerste filmrol in Sisyphus at work van Ramon Gieling. “Het was een eer om daaraan mee te mogen werken”, zegt ze. De première van de film, die was gepland voor december 2020, is helaas tot nader order uitgesteld. “Ik heb dus wel een en ander om naar uit te kijken. En ik zie ook licht. Er is hoop. Ik ben er in de afgelopen periode achter gekomen hoezeer mijn werk deel is van mijn identiteit. Ik denk dat het heel emotioneel gaat worden, wanneer dingen weer kunnen, heel overweldigend.”
Een eigen project
Tessa kijkt met plezier terug op het klankbordgesprek dat ze had met Antoinette Jelgersma en John de Weerd, de vakjury voor de categorie Toneel. Zo’n klankbordgesprek is onderdeel van de prijs. “Het was heel goed om twee mensen uit het vak te zien, die niet in mijn eigen sociale kring zitten. Ze luisterden echt, ik heb er veel aan gehad. Het gaf me het gevoel dat ik ondanks alles toch goed bezig ben, dat de frustratie die ik voel over het feit dat alles stilstaat normaal is en niet raar. Het was heel verfrissend om het juist dáárover te hebben.”
Vanwege de coronacrisis is het geldbedrag verbonden aan de Piket Kunstprijzen voor Tessa tot op heden vooral een broodnodige buffer geweest. Maar ze heeft het bedrag wel apart gezet omdat ze zich er terdege van bewust is dat de prijs ook bedoeld was als aansporing om een eigen project te ontwikkelen. Tessa is dat aspect niet vergeten en denkt serieus na over een project rond haar klein-zijn. “Ik ben ermee bezig, maar het is nog niet rijp genoeg”, zegt ze. “Misschien moet het geen theater zijn, maar een documentaire… Hoe dan ook, nu staat de wereld nog stil en zijn er niet veel plaatsen waar je aan kunt kloppen met een plan. Het staat in de wacht.”
En dat is niet alleen realistisch, maar ook veelbelovend.
Tekst: Anna Beerens
Foto Hessel Waalewijn
